Ölümdü… Bir gölge misali onu takip eden, aldığı her nefeste soğukluğuyla ciğerlerini
dolduran ölüm. 'Maskesiz,' diye düşündü. Hançer maskesiz yaşayan bir ölümdü. Ve kadın... Ona doğru çekildiğini hissetti. Ufkun aslında bir uçurum olduğunu bilen minik bir serçeydi. Sonunun geldiğini hissetse de engel olamıyordu uçuşuna. İki sarmaşıktı ruhları, sarp kayalıklara tırmanmış, birbirine tutunan ve sonsuzluğa uzanırcasına sarılan… Dolandılar, birbirlerineydi bu aidiyet. Toprak yeşilde yalnızlığından kaçak, yeşil toprakta susuzluğuna damla. Ama kader ki, sarmaşıklara bir ruhu paylaşmak yazılmışsa, dolanmışlarken delicesine, kuruturlardı birbirlerini… Aşk bir yanda bembeyaz bir melek, bir yanda kalbe saplanmaya hazır bir Hançer'di. Tamamen siyahlara bürünmüş ve gecenin içerisinde kaybolmuştu. Kar maskesinin altından etrafını inceleyen koyu yeşilden griye dönen gözleri dikkatliydi. Bedeni her an harekete geçmeye hazır bir halde gerilmişti. Tetiğin ucunda tuttuğu parmağını saniyeler sonra kıpırdatacak ve hedefini indirecekti. Şu anda gözlediği hedefini…
(Tanıtım Bülteninden)
Sayfa Sayısı: 352
Baskı Yılı: 2015
Dili: Türkçe
Yayınevi: Postiga Yayınları
Vampirler'in yeni turundan herkese merhabalar! Bu sefer Postiga Yayınları'ndan Hançer kitabı ile sizlerleyiz. Yorumuma Postiga'ya ve yazarımız Ezgi Bağcı'ya teşekkür ederek başlamak istiyorum. Güzel bir tur olması dileğiyle!
Bu sefer her kitapta yaptığımdan farklı olarak konuyu çok derin anlatmayacağım. Çünkü kitapta beni konudan çok dil etkiledi ( Hançer'i ve Alvino'yu saymazsak :D ). Yazarın dili gerçekten çok hoşuma gitti. Yer yer öyle cümleler kuruyor ki ne demek istediğini düşündürüyor. Bazen de o kadar bizden bir dil kullanmış ki çok güzel duruyor. Basit ve karmaşanın güzel uyumunu yakalamış yazarımız bence dilde.
Karakter olarak en sevdiğim karakter diye bir ayrım yapamayacağım. Her karakter ayrı ayrı hoşuma gitti benim (kötü karakterimiz hariç). Tamam tamam itiraf ediyorum biraz daha öne çıkanlar var. :D
Hançer, asıl adı Marco, karanlık bir karakter. Yeşil gözlü ama bazen gözleri griye çalıyor.Hala gizemini çözebilmiş değilim. Konuşkan bir karakter değil en başta. Melek ve en yakın arkadaşı Alvino'nun yanında birazcık daha fazla konuşuyor hepsi bu. En önemlisi nam salmış bir karakter. Hançer lakabıyla. Hançer adını duyan ölümle burun buruna geldiğini biliyor. Çünkü onun griye çalan gözlerinde ölüm var.
Melek ise adı gibi biri. Hafızasını kaybetmiş bir kız. Geçirdiği bir kazada kaybediyor ve hiçbir şey hatırlamıyor. Öyle ki hastanede neler çekiyor. Ama daha sonra iki tontoş insan ona kucak açıyor. Sevim teyze ve Ahmet amca. Onların yanında kalıyor. Ailesi oluyor bu iki insan onun için. Bir de en yakın Arkadaşı Esra. Ta ki o güne kadar...
Esra ve Alvino sevdiğim diğer iki karakter. Esra Melek'in en yakın arkadaşı. Bir doktor. Hatta Melek'in hafızasını kaybettiğinde kaldığı hastanede çalışıyor. Alvino ise (çığlık atabiliyor muyuz? ) en sevdiklerimden! Hançer'den sonra gelir ama...tamam, itiraf ediyorum hala karar verme aşamasındayım. :D Bir yanda yeşil gözlü, gizemli, karanlık bir karakter...bir yanda mavi gözlü, havalı, çok güzel gülüşlü bir karakter... Bir de yazarımız Alvino için Ian Somerhalder'ı düşünmüş (çığlık). En sevdiğim oyunculardan biridir. Ha, unutmadan Alvino diyordum. Mavi gözlü, çapkın, havalı. Sanırım bunlar onu en iyi temsil eden sözler. Ama hikayede öyle sert duvara çarpıyor ki çapkınlığı unutuyor, aşık olduğu kadından başkasını düşünemez hale geliyor. Peki sonra ne mi oluyor? Sanırım bundan sonrası için kitabı okumanız gerekecek. ^^
Dediğim gibi bu sefer hikayeyi pek anlatmak istemiyorum. Çünkü kitabın büyüsü orada. Kelimelerde bence. Size tavsiyem alıp okumanız. Tabi ben ayrıntılı okumak istiyorum hikayeyi derseniz turu takip etmeniz yeterli. Diğer yorumlarda okuyabilme ihtimaliniz olur belki. :)
Dikkat çekmek istediğim başka bir husus daha var ki o da karakterlerin aktarılış biçimi. Karakterlerin fiziksel özellikleri yoktu kitapta. En fazla gözleri vardı. Gözleriydi sanki onları yansıtan ayna. Bu ayrıntıyı gerçekten sevdim.
Kitapta bir iki ayrıntıyı beğenmedim sadece. Öncelikle sonu çok beklenmedikti benim için. Evet devam kitabı var onun için öyle bitti ama... Ne bileyim. Daha farklı beklerdim. Aslında bir yönden hak veriyorum yazara devam kitabı olduğu için öyle olabilir. Ve hikayenin geri kalanını bilmediğim için çok da bir şey söylemek istemiyorum ama iki arada bir derede kaldım. Ağlasam ağlayamıyorum gülsem gülemiyorum. Bir de YGS sonuna okuyunca kitabı. Bir duygu karmaşası yaşamadım değil. İkilemdeyim açıkçası.
Benim yorumum böyle. Her ne kadar sonunda ikilemde kalsam da kitabı beğendim ben. Tekrar belirteyim dili çok güzeldi. Çok akıcıydı benim için. Bence okumalısınız. Benden söylemesi. ;)
Ve her turda olduğu gibi bu turda da hediye kitaplarımız olacaktır. Rafflecopter çekilişimize aşağıdan katılabilirsiniz. Diğer kitapların çekilişi için sizi facebook'a davet ediyoruz. Detaylı bilgiyi Vampirler'in sayfasından bulabilirsiniz. ^_^
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder